overijse.nl

overijse.nl

Geschiedenis

Statistiek

Wijken

Foto's

Onroerend Goed

Politiek

Leven in Overijse

Links

Contact

Oost:
- Tervuren
- Kraainem
- Sterrebeek
- Overijse
- Wavre
- Huldenberg
- Bertem
- Wezembeek-Oppem

Zuid:
- Hoeilaart
- Sint-Genesius-Rode
- Lasne
- Drogenbos
- Linkebeek
- Braine l'Alleud
- Beersel
- La Hulpe
- Waterloo
- Rixensart

Brussel:
- Woluwe
- Etterbeek
- Auderghem
- Evere
- Uccle
- Watermael-Boitsfort
- Ixelles
- Saint Gilles
- Koekelberg
- Schaerbeek
- Jette

Noord:
- Vilvoorde
- Meise
- Grimbergen
- Machelen
- Zaventem

West:
- Wemmel
- Sint-Pieters-Leeuw
- Asse
- Dilbeek

Overijse is een ruim opgezette en groene Vlaamse gemeente ten zuidoosten van Brussel. De oude kern van de gemeente ligt aan de rivier de IJse. Vandaar de naam uiteraard. De rest van de gemeente bestaat uit ver uitgewaaide villawijken naar alle richtingen. Overijse is officieel Nederlands sprekend en doet verwoede pogingen om aan haar identiteit vast te houden.
De gemeente bestaat uit een aantal verschillende woonkernen: Overijse, Jezus-Eik, Terlanen, Maleizen, Tombeek, en Eizer. De laatste vier kernen nog immer solide Vlaams.
Overijse ligt in het midden van de zogenoemde druivenstreek. Veel druiven worden er niet meer geproduceerd, maar zijn er voornamelijk prachtige serristenwoningen als architectonische fossielen te bewonderen van de lange periode dat de druiventeelt in serres zeer belangrijk was voor de economie van Overijse. De druiventeelt in de heuvels creerde een grote bloeitijd voor Overijse die cumuleerde in een hoogtepunt in 1927 vlak voor de Grote Crisis. Daarna ging het met horten en stoten bergafwaarts met de serrehouders. Vandaag de dag wordt slechts mondjesmaat de nobele druif als middel om welvaart te creeren ingezet.
Een ander feit waaraan niet mag worden voorbijgegaan is dat een van de grote zonen van het Nederlandse taalgebied, Justus Lipsis, geboren werd in Overijse en er opgroeide. Deze geniale wetenschapper en opportunist leefde en werkte in verschillende gedeeltes van Europa. Iets dat de Europese Commissie mede inspireerde om een belangrijk gebouw in Brussel waarin de Raad van de Eurpese Unie zetelt, het Justus Lipsius Gebouw te noemen.

Overijse kent weliswaar veel Europese migranten en Franstalige inwijkelingen, maar het grote aantal mensen met de Nederlandse nationaliteit, zij maken iets meer dan 5 % van de bevolking uit, weegt zwaar op de taalbalans in deze gemeente. Het totale percentage buitenlanders in Overijse is met zo'n 20 procent significant, maar is voor Brusselse normen aan de lage kant. De almaar uitdijende Euro-industrie in Brussel zal de komende jaren voor een toestroom van migranten naar Belgie zorgen, waarvan een deel dan weer in Overijse terecht zal komen.
Het proces dat we eerder hebben gezien in Tervuren is zich in Overijse aan het herhalen. De Vlaming casht en verkoopt zijn huis voor een goede prijs. Hij gaat verder de provincie in wonen, waar hij voor veel minder geld terecht kan. Voor Europese families uit veel landen, maar niet alle, zijn de Belgische onroerend goed prijzen laag, en zij zien zo kans om voor relatief weinig geld een villa te verwerven in een rustige en groene omgeving, met goede scholen in de buurt, en ruimte genoeg om 2, 3, of 4 kinderen een heerlijke en zegenrijke opvoeding te garanderen. De buitenlanders leven geconcentreerd in bepaalde gedeeltes van Overijse, maar ook dat zal zich als de spreekwoordelijke olievlek over de andere gedeeltes van de gemeente uitspreiden.
De verfransing van Overijse zal in absolute zin teruglopen, doordat ook veel Franstalige Belgen uit het Brusselse niet kunnen en/of willen concurreren met kapitaalkrachtige Italianen, Duitsers, Nederlanders, en Britten. Franstalige Belgen zullen zich de komende jaren meer en meer op de goedkopere randgemeentes in het noorden en westen gaan richten. De verfransing in politieke zin zal waarschijnlijk wel doorgaan doordat de Vlaamse partijen, door de befaamde Vlaamse in-zichzelf-gekeerdheid, traditioneel er niet in slagen om buitenlanders in hun rangen te incorporeren, en deze te bewegen voluit deel uit te maken van een Nederlandstalige samenleving en politiek landschap.

Het centrum van Overijse moet voor iedere enthousiaste bewoner van een van de villawijken een regelrechte telleurstelling zijn. Een kleine vaak uitgestorven winkelstraat met en mix van, het moet gezegd, een aantal jonge hippe ondernemers met dito winkels, maar ook een aantal winkels waar de oubolligheid vanaf druipt. Door het stratenpatroon en het sterke plaatselijk hoogteverschil, gecombineerd met een zeer smalle strook tegels die voor voetpad door moet gaan, wordt een genoegelijke en ontspannen wandeling door Overijse een onbereikbare droom. Gevaarlijk ook, door het drukke verkeer dat zich door de straten heen perst. Zeker door de vele villawijken en het gebrek aan serieus openbaar vervoer is Overijse bij uitstek een gemeente die zich leent voor koning auto. Maar ook voor de auto is het geen onverdeeld genoegen zich door Overijse te verplaatsen. Een stadje met bijna 25.000 inwoners, en een hoog gemiddeld gezinsinkomen verdient toch iets anders.

Burgemeester van Overijse is een lid van OV2002, Dirk Brankaer, die een coalitie van CD&V, NVA, en de lokale partij OV2002 leidt. De naieve maar hard werkende Brankaer is een fiscaal conservatief en verzet zich tegen elke belastingverhoging. Hij is mede gekozen op een platform van anti-verstedelijking dat een speerpunt was van de lokale partij OV2002 tijdens de laatste verkiezingen. Het resultaat is dat Brankaer er alles aan doet om het aantal bouwgronden en bouwprojecten voor beter gesitueerden tegen te houden of in te dammen. Met als achterliggend idee het contingent franstaligen binnen de perken te houden. Aan de andere kant vindt er sociale woningbouw plaats met de impliciete bedoeling "arme Vlamingen" voor Overijse te behouden, en zodoende het Vlaamse karakter te waarborgen. Een naieven en gevaarlijke strategie om een aantal redenen. Het is uiteindelijk moeilijk en controversieel om nieuw opgeleverde woningen exclusief te bestemmen voor leden van een bepaalde taalgroep. Het tweede probleem is dat men vaak ziet dat de groep voor wie deze projecten bestemd zijn, het onder de marktprijs verkregen onroerend goed, zo snel mogelijk doorverkoopt op de vrije markt, en er alsnog naar een andere gemeente van door gaat. Een derde misrekening zou kunnen zijn dat men door het accent op goedkope woningen te leggen, de exclusieve reputatie van Overijse, althans voor gedeeltes daarvan, onderuit haalt, zodat zij minder aantrekkelijk wordt voor veel kapitaalkrachtige anderstaligen, maar wel weer aan aantrekkingskracht gaat winnen voor de minder kapitaalkrachtige Franstalige Belgen, die juist de laatste vijf jaar niet meer kunnen concurreren met anderstaligen in het hogere segment van de woningmarkt.
Brankaer slaagt er evenmin in om Overijse zo aantrekkelijk te maken dat er weer Vlaamse immigratie plaats gaat vinden. Aan de ene kant is het centrum van Overijse een ramp, en doen alle Overijsenaars hun noodzakelijke boodschappen aan de wanstaltige maar wel zo gemakkelijke Brusselsesteenweg. Terwijl het funshoppen wordt bewaard voor Brussel, Waver, of Tervuren. En aan de andere kant heeft de Vlaming in zijn algemeenheid wel weet van de prijs van een onroerend goed, maar geen enkel idee van de waarde. Ergo hij verhuist liever verder de provincie in, "want daar is het goedkoper". Dat de waarde van een woning in sterke mate bepaald wordt door lokatie is nog een relatief onbekend fenomeen in Vlaanderen.
De fysieke onaantrekkelijkheid van het centrum van Overijse kunnen we Brankaer gedeeltelijk verwijten, de Vlaamse volksaard met betrekking tot het migreren naar andere goedkope streken, uiteraard niet.